κελητίτης

ο

στον πληθ. οι κελητίτες

ναυτ. οι κωπηλάτες που αποτελούν το πλήρωμα τού κέλητα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κέλης, -ητος + κατάλ. -ίτης (πρβλ. ερημ-ίτης, πολ-ίτης). Η λ., στον λόγιο πληθ. τ. κελητῖται, μαρτυρείται από το 1858 στο Ονοματολόγιον Ναυτικόν].